Η ιστορία του Ναού

Ο σήμερα υπάρχον λιθόκτιστος ναός είναι έργο του αρχιτέκτονα Πασχάλη, κτίσθηκε το 1871 και είναι βασιλική με τρούλο. Στον περίβολο του ναού υπάρχουν τρεις οικογενειακοί τάφοι, που ανήκουν στο Μιχαήλ Σταύρου (1880) και τη σύζυγο του Φωτεινή Σταύρου (1881), στο Νικόλαο Αλεξιάδη και τη σύζυγό του Μαριόρα, στο Μιχαήλ Τομπάκογλου (1882) και τη σύζυγό του Μαρία Τομπάκογλου.

Στον περίβολο του ναού, αριστερά της κεντρικής εισόδου υπάρχει το αγίασμα του Προφήτου Ηλιού, με τη μαρμάρινη επιγραφή ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ, το οποίο οι Τούρκοι αποκαλούν «Μπουγιούκ Αγίασμα» (Το μεγάλο Αγίασμα). Το ιαματικό νερό του αγιάσματος είναι άφθονο και παγωμένο, χειμώνα και καλοκαίρι.

Όταν παλαιότερα, οι Ρωμιοί της Πόλης ερχόταν στο αγίασμα στη μνήμη του Προφήτου Ηλιού, στις 20 Ιουλίου, έκαναν γενναίες δωρεές προς όφελος της Κοινότητας του Μεγάλου Ρεύματος.

Σε αγγελία της 17ης Ιουλίου 1948 στην εφημερίδα «Απογευματινή», ανακοινώνεται στους ευλαβείς προσκυνητές ότι λόγω «της επικειμένης πανηγύρεως του Προφήτου Ηλιού», στον παρακείμενο στο Αγίασμα υπαίθριο εστιατόριο σερβίρονται φρέσκα ψάρια, μύδια τηγανητά, κάθε είδους κρύα και ζεστά μεζεδάκια και παγωμένη μπύρα. Την εποχή εκείνη, τη μέρα του πανηγυριού η ουρά, που έκαναν οι προσκυνητές, έφθανε μέχρι το κέντρο του χωριού. Μετά από 51 χρόνια, το 1999, στη μνήμη του Προφήτου Ηλιού, στο ναό και το Αγίασμα υπήρχαν 50-60 ηλικιωμένες γυναίκες, ενώ στο παρακείμενο υπαίθριο εστιατόριο πελάτες μόνο σε 5-6 τραπέζια.

Μετά τη μεγάλη επιδημία χολέρας, που εκδηλώθηκε το 1856 απαγορεύτηκε, από τις δημοτικές αρχές ο ενταφιασμός των νεκρών στον περίβολο των τζαμιών, των εκκλησιών και σε κατοικημένες περιοχές.Τότε η Ρωμαίικη κοινότητα του Μεγάλου Ρεύματος, επέλεξε μία τοποθεσία μακρυά από το κέντρο του χωριού. Το νεκροταφείο του Μεγάλου Ρεύματος βρίσκεται σε λόφο, απέναντι στο ναό του Προφήτου Ηλιού, σε ένα τεράστιο οικόπεδο με ωραία θέα, που εκτείνεται μέχρι τα όρια της συνοικίας Ουλούς.

Λόγω της κλίσης του εδάφους, το νεκροταφείο υψώνεται κλιμακωτά στον κατάφυτο με κυπαρίσσια λόφο, όπου από το 1865 αναπαύονται οι κοιμηθέντες Μεγαρευμιώτες. Η μεγάλη έκταση του νεκροταφείου είναι ένδειξη του μεγέθους της κοινότητας του Μεγάλου Ρεύματος. Μεταξύ άλλων εδώ είναι ενταφιασμένοι:

• Ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος, ο οποίος για πολλά χρόνια διετέλεσε επόπτης του Μεγάλου Ρεύματος.
• Ο Μητροπολίτης Προικονήσσου Φιλόθεος (απεβίωσε το 1963).
• Ο Βουλευτής Ισταμπούλ του Δημοκρατικού Κόμματος Χρηστάκης Ιωαννίδης.