Heliopolis Metropoliti Gennadios'un kitabında bahsedildiği şekilde Arnavutköy’ün tarihsel verilerine baktığımızda, Arnavutköy’deki eğitimle alakalı olarak İstanbul’un Fethinden sonraki ilk resmi bilginin 1752'deki arşivlerde yer aldığını okuyoruz. O tarihten önceki eğitimin nasıl olduğuna ilişkin tanıklıklar bilgi edinilmesi açısından yeterli bir kaynak niteliği taşımamaktadır.

M. Gideon, "Aramızdaki Eğitim ve Yoksulluk" adlı risalesinde, "Boğaziçi’ndeki okullar arasında yaş olarak birinci sırada, varlığının izlerine 1750 yılından önce rastlanan, Arnavutköy’deki okulun yer aldığını" yazmaktadır. Ayrıca, merhum Ekümenik Patrik I. Constantius, kitabında Arnavutköy’deki ortaokulun Rum tebaasının yetiştirilmesi amaçlı varlığından bahsetmektedir.

1797 yılında Profitis İlias Ayazmasına çıkan yokuşta yer alan "Dağ Okulu" kuruldu. Okul, inşaatındaki eksiklikler nedeniyle 1818’de yıkıldı. 1820'den itibaren okul, çeşitli binalarda ve çeşitli şekillerde faaliyet gösterdi.

Bölgedeki mevcut okul 1902 yılında inşa edilmiş ve nüfus mübadelesine kadar sadece Erkek Okulu olarak, kulüp binası ise Cemaat Kız Okulu olarak kullanılmıştır. Nüfus mübadelesinden sonra bina karma okul olarak hizmet vermektedir. 1925-1926 yıllarındaki kaynaklara göre okulun 225 öğrencisi vardı ve bu da Arnavutköy’de zamanın Rum nüfusunun refahına tanıklık ediyordu. 1952’de öğrenci sayısı 150’ye düşmüş, 1962’de 200’e yükselmiş, iniş çıkışlar yaşanmıştır. Örneğin 1957-1958 öğretim yılında okulun 256 has Arnavutköylü kız ve erkek öğrencisi bulunmaktaydı. O tarihten sonra çok sayıda Rum’un dünyanın çeşitli ülkelerine göç etmesiyle birlikte okul çağındaki çocukların sayısı giderek azaldı.